In de bubbel, uit de bubbel

In de bubbel, uit de bubbel

In mijn afstudeerproject onderzoek ik de vraag: ‘welke vorm neemt intimiteit aan in onze mediale samenleving?’, waarbij ik het woord ‘intimiteit’ definieer als ‘sociale intimiteit’. Het gebruik van media heeft ervoor gezorgd dat sociaal contact er anders uit is gaan zien. Sinds de beschikbaarheid van verschillende media zijn we steeds meer gaan leven in persoonlijke bubbels. De media stellen ons namelijk in staat te bepalen met welke personen contact wordt gemaakt en wie niet wordt toegelaten. We omringen onszelf met eigen interesses en komen minder in contact met nieuwe informatie of personen. Veel kunstenaars en schrijvers hebben een negatieve kijk op het belang van media in onze samenleving, daarom wil ik mij als illustrator onderscheiden en het onderwerp vanuit een nieuw standpunt benaderen. In plaats van fel tegen de mediale samenleving te pleiten, wil ik vragen stellen en onderzoeken waar de mogelijkheden liggen. Mijn doel is de bekijkers van mijn werk aan het denken te zetten. Door media te verbinden met de menselijke behoefte aan intimiteit, krijgt het begrip een andere lading. Misschien moeten we media niet zozeer zien als onze vijand, maar als middel om de zoektocht naar intimiteit te verwezenlijken. Mijn project bestaat uit een ruimtelijk deel, animatie en een boek. Deze drie dimensies komen samen via de app ‘In de bubbel, uit de bubbel’. Met behulp van een tablet kan de kijker mijn tekeningen scannen. De beelden in het boek én in de ruimte komen tot leven.

It’s just a game

Gameverslaving is tegenwoordig een groot probleem aan het worden. Het aantal jongeren dat meer dan acht uur per dag spendeert aan online gamen, is over de laatste jaren toegenomen. Veel mensen nemen gameverslaving niet serieus en labelen het als ‘maar een spelletje’. Hulpverlening voor deze verslaving is veel ingewikkelder dan voor bijvoorbeeld een alcoholverslaving. Games worden gemaakt om verslavend te zijn. In de virtuele wereld kan je zijn wie je maar wilt zijn en alles is mogelijk. Sommige tieners kiezen ervoor om meer tijd door te brengen in een game dan in hun eigen leven. Voor drie maanden ben ik op zoek gegaan naar verhalen van verslaafden, de mensen om hen heen maar ook binnen de hulpverlening. Via interviews kreeg ik niet alleen meer inzicht maar ook begrip voor deze verslaving, die veel dieper gaat dan ‘een spelletje’.
‘It’s just a game’ is een eigen interpretatie van deze verhalen en gepubliceerd op het digitale platform Drawing the Times.

De winnaar

HKU-didactiek

Begin september 2016 bracht het Expertisecentrum educatie HKU een boekje uit over didactiek binnen de Hogeschool van de Kunsten Utrecht. Het boekje beschrijft de HKU-didactiek en is een samenvatting van interviews met docenten. In opdracht van het Expertisecentrum educatie HKU vertaalde ik de tekst naar illustraties.

Antigone